Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Quid adiuvas? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Duo Reges: constructio interrete. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Itaque contra est, ac dicitis; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Quae contraria sunt his, malane? Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Memini me adesse P. Ea possunt paria non esse. Bork Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Nam quid possumus facere melius?
Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem bonum esse,
dolorem malum, plus tribuit sensibus, quam nobis leges
permittunt, cum privatarum litium iudices sumus.

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id
esse laudabile.

Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.

Bork: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Bork: Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Bork: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Bork: Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Proclivi currit oratio. Eam stabilem appellas. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.